• Historia i współczesność

        • Początki
          Budynek szkoły, wykonany w latach 1908 – 1909, został poświęcony dnia 10 sierpnia z zachowaniem odpowiednich kościelnych i świeckich ceremonii. Nastąpiło to w obecności zarządu szkoły i gminy, cesarsko-królewskiego inspektora szkolnego Volkmera, grona nauczycielskiego, wszystkich uczniów, przedstawicieli fiskusa, kopalni jako właściciela tutejszego dominium. Poświęcenia dokonał ks. Szymczyk. Budynek szkoły posiadał 7 klas, 1 pokój nauczycielski, 1 pokój urzędowy, 2 sale do rysunków, 1 salę gimnastyczną, która była największym pomieszczeniem  znajdującym się  na poddaszu. Budowniczymi byli wspólnicy: Teodor Wieczorek z Królewskiej Huty i Naleppa z kopalni „ Księżna Laura”.


          II. Lata 1909 – 1914
          Początkowo szkoła nie posiadała rektora, zastępczym był p. Dronia. W szkole istniało 7 klas, w tym dwie koedukacyjne. Od 1 do 30 kwietnie 1912 r w placówce zatrudnionych było 5 nauczycieli, a 1 maja 1912 roku siedmiu oraz dodatkowo p. Heinelt, która uczyła dziewczęta dotowania, robót ręcznych i gimnastyki. Od sierpnia 1912 roku rektorem został p. Jerzy Dombrowski, pojawił się też nowy nauczyciel Hermann Krzonkalla. W październiku 1912 roku w szkole nastąpiło otwarcie kursu gospodarstwa domowego dla dziewcząt, które ukończyły szkołę. W ramach kursu  nowy rektor prowadził wykłady z zachowania zdrowia i wychowania obywatelskiego.

          III. Pierwsza wojna światowa

          W szkole uczyło mniej nauczycieli, ponieważ trzech z nich zostało wcielonych do armii. W 1916 roku w suterenie szkoły odbywały się cotygodniowe  rozdziały kartek na chleb i masło. W roku 1917 mieszkańcy odczuli dotkliwy brak obuwia i ciepłej odzieży. Dzieci przychodziły do szkoły bose, nawet przy bardzo niskich temperaturach, lub w zastępstwie nosiły drewniane trepy, które  podczas przerw powodowały ogromny hałas. Jesienią w1918 roku szerzyła się epidemia grypy z objawami zapalenia płuc. Podobnie jak w całej Rzeszy spowodowała liczne ofiary, szczególnie wśród dzieci. Z tego też powodu jesienne wakacje przedłużone zostały o 8 dni.

          W 1918 roku Niemcy, zostały zmuszone do rozejmu. Demobilizacja przyczyniła się do powrotu nauczycieli z wojska.

          Powstania i plebiscyt
          Okres Plebiscytu i walk powstańczych nie ominął Chorzowa. Podczas III Powstania w maju i czerwcu 1921 r. Szkoła zajęta była przez 8 tygodni przez powstańców. Po Powstaniu Chorzów otrzymał załogę Francuską, zakwaterowaną w tutejszej szkole. Zajęto 4 klasy i kuchnię. Lekcje były skrócone i odbywały się w pozostałych klasach.

          Do Polski
          Liga Narodów w Genewie zdecydowała o przyłączeniu Chorzowa do Polski. Przekazanie nastąpiło 15 czerwca 1922 r. Z grona pedagogicznego pozostali tylko nauczyciele: (Józef) Dronia i ( Jerzy) Krzonkalla, pozostali przeszli do Niemiec.  Pan Dronia otrzymał kierownictwo szkoły nr I i opuścił tutejszą placówkę. Jej kierownikiem został pan  Krzonkalla.

          IV. Szkoła Polska
          Pierwsza nauka szkolna po objęciu Górnego Śląska przez władze polskie rozpoczęła się 5 września 1922r. 537 dzieci uczęszczających do szkoły uczyło się w dziewięciu klasach. Najmniejsza klasa liczyła 46 dzieci, a najliczniejsza 80 uczniów. Zatrudnionych było  tylko 2 nauczycieli.


          rok szkolny 1923/24
          W szkole uczyło już 9 nauczycieli. Powołano też według konwencji genewskiej klasę mniejszości narodowej z językiem wykładowym niemieckim.


          rok szkolny 1925/ 1926
          Z inicjatywy proboszcza Szwajnocha powstał Komitet Ratunkowy, który w szkole wydawał tanie i bezpłatne obiady. Sejm Śląski uruchomił pieniądze na dożywianie, miesięcznie 220 zł. na 80 porcji
           ( mleko  i  bułka dla ucznia). Posadę nauczyciela objął Rufin Sieroń.
          Na pamiątkę połączenia Śląska z Polską i poległych powstańców postawiono na Placu Św. Jana pomnik w formie 6-ciobocznego obelisku z 6 tablicami według projektu budowniczego gminy- Burzyńskiego.


          rok szkolny 1928/29
          Wydział Oświecenia Publicznego wprowadził dla ósmych klas nowy program: stenografię i pisanie na maszynie. Z dniem 1 listopada został zatrudniony nowy nauczyciel - Józef Kroker z Lasowic. Nastąpiło zwiększenie zachorowań na gruźlicę. Zmarło na nią też dwoje nauczycieli.


          rok szkolny 1929/30
          1 lutego wcielono do Chorzowa gminę Maciejkowice. W maju wszystkim chorzowskim szkołom urządzono wycieczkę do Szwajcarskiej Doliny. W lesie dzieci otrzymały na koszt gminy bułki i kiełbasę. Wieczorem przy dźwiękach muzyki z lampionami wracały do domu.

           


          rok szkolny 1930/31
           We wrześniu powołano nauczyciela p. Borykę na 2 miesięczny kurs społeczno – oświatowy do Warszawy. W roku 1930 bardzo uroczyście obchodzono Dzień 3 Maja, odbyła się akademia w sali Katolickiego Domu Związkowego.

          rok szkolny 1931/32
          Przez cały rok dożywiano ok. 200 dzieci z funduszów wojewódzkich. Związek Obrony Kresów Zachodnich dotował wakacje dla 30 uczniów, a w grudniu urządzono uroczystą gwiazdkę w sali gimnastycznej.


          rok szkolny 1932/33
          Zamieniono klasę pierwszą na klasę wstępną, w której w pierwszym półroczu nie wolno było prowadzić nauki czytania, pisania i rachunków. Dalsze zarządzenie Wojewody zabraniało kary cielesnej w szkołach powszechnych.


          rok szkolny 1933/34
          Sejm Śląski wydał ustawę, na mocy której powiększono Królewską Hutę o gminę Chorzów i Nowe Hajduki. Przystąpiono do upiększania gminy i tutejsza szkoła została też odnowiona. Parter otrzymał parkiet.


          rok szkolny 1934/35
          Szkoła otrzymała nr 29. W całości Chorzów posiada 30 szkół. Z okazji I Komunii Świętej obdarowano dzieci bonami na ubrania, buciki.


          rok szkolny 1935/36
          W tym roku szkolnym odbywały się wycieczki krajoznawcze. Uczniowie zwiedzili źródła Wisły, Babią Górę i Pilsko .


          rok szkolny 1937/38
          Polski Związek Zachodni dał 100 zł. na wycieczkę szkolną. Odbyła się ona wozami do Murcek.


          rok szkolny 1938/39
          Rada Rodzicielska urządziła w dniu 20 listopada zabawę taneczną. Cały dochód z zabawy w kwocie 149,05 zł. został przekazany placówce. Kupiono harmonium i urządzono pracownię geograficzną.


          V. Lata II wojny światowej.
          Dzieci od 1 grudnia 1939 r uczęszczały na kurs języka niemieckiego a regularną naukę podjęły dopiero 6 maja 1940 r .

          10.05.1941 r.- przekształcono szkołę w placówkę wyłącznie dla młodzieży męskiej.
           23.03.1942 r.- odbyło się spotkanie z rodzicami, na którym obejrzano  krótkometrażowy film o wyszkoleniu i działaniach bojowych komandosów.

          28.09.-5.10.1942 r- odbyła się akcja zbierania makulatury. Zebrano 665,5 kg ( niewiele ponad kilogram na jednego ucznia).

          17.07.1943 r – chłopców z klas 6 i 7 wykorzystano do poszukiwania stonek na liściach kartofli, akcja zakończyła się bez rezultatu.

           W lutym 1944 r przeprowadzono zbiórkę na rzecz rannych żołnierzy.

           Kronika z lat wojny się nagle się urywa... kartki zostały wyrwane i dla kolejnych lat istnienia szkoły nie ma zapisanych tekstów źródłowych, z wyjątkiem arkuszy ocen i ksiąg uczniów.

          VI. Rektorzy, Kierownicy, Dyrektorzy Szkoły:
          1.Od 1912 r. Jerzy Dombrowski
          2. 
          Od 1922 r. Hermann Krzonkalla

          3. Od 1939 r. Richard Zylla (?Hylla)
          4. Od 1945 r. Stanisław Chmiel
          5. Od 1953 r. Józef Kroker
          6. Od 1965 r. Janina Kubicka
          7. Od 1970 r. Irena Gruca
          8. Od 1976 r. Dobrosława Wowra
          9. Od 1987 r. Janusz Kuligowski
          10. Od 1988 r. Jadwiga Ślęzak- Wojciechowska
          11. Od 1.09. 2006 r. Jolanta Kotala

          VII. Absolwenci naszej szkoły

           

          W ciągu stuletniej działalności placówki  jej mury opuściły liczne pokolenia uczniów i absolwentów. Wśród nich ludzie wykonujący różne zawody: robotnicy, rzemieślnicy, rolnicy, inteligencja, politycy,  księża, nauczyciele, lekarze, inżynierowie, ekonomiści itp.

          Do najbardziej znanych osób należą:
          - Błogosławiony  Ludwig Mzyk – werbista, zginął śmiercią męczeńską zamordowany przez hitlerowców
          - Profesor Jerzy Buzek- premier RP , Przewodniczący Parlamentu Europejskiego, obecnie Eurodeputowany

          - biskup Józef Kupny - Arcybiskup Metropolita Wrocławski
          - Pani Maria Nowak – nauczyciel , dyrektor Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego, samorządowiec a obecnie poseł na Sejm
          - Pan Jacek Nowak  – samorządowiec, pasjonat historii Chorzowa zamkniętej w starych 
          widokówkach , autor publikacji i albumów o naszym mieście, pracownik naukowy Politechniki Śląskiej

          - Pan Mirosław Syniawa-  autor książek o przyrodzie i przyrodnikach Śląska

          - Ks. Jan Macha - autor monografii o Chorzowie Starym i parafii Bożogrobców. Zginął zamordowany przez Niemców w czasie II wojny światowej. Obecnie trwa proces beatyfikacji.
           

                                                          Cel: to marzenie z datą realizacji.

          VIII. Dzisiaj
                              Szkoła nasza jest nowoczesna. Uczniowie uczestniczą w licznych  konkursach przedmiotowych, artystycznych, zawodach sportowych itp. zdobywając czołowe miejsca .
                          Cieszy nas nowa sala gimnastyczna, pracownia chemiczna i komputerowa. Tablice multimedialne w każdej sali. Oczywiście sala multimedialna z dużym ekranem i wysokiej klasy projektorem także.
                        Placówka organizuje wycieczki, teatrzyki, występy. Prowadzi liczne kółka. Dzieci uczą się pływać, udzielać pierwszej pomocy, opiekować się zwierzętami.  I ciągle doskonalą swoje umiejętności.
                     Przede wszystkim uczą się uczyć, by sprostać wymaganiom coraz szybciej zmieniającego się świata.
                          Tradycje szkoły są wyjątkowe. Powstania Śląskie dotyczyły nas, działy się tutaj i  są wspaniałą kartą naszej historii. Uczniowie opiekują się grobami Powstańców, dekorują kwiatami tablicę pamiątkową.  Wiedzą, że związek Szkoły z jej Patronem jest osobisty.


          „ Non scholae sed vitae discimus –
          Nie dla szkoły, lecz dla życia się uczymy.”